Salon w stylu minimalizmu: drogi?

Trendy w projektowaniu nowoczesnego salonu są związane ze zmianą ogólnego spojrzenia na cel tego pokoju. Coraz rzadziej przyjmowane są duże i hałaśliwe firmy. Przeprowadzanie dużych uroczystości poza domem jest dziś normalne. Salon jest uważany za rodzaj schronienia po ciężkim dniu pracy, dlatego jego wnętrze powinno się uspokoić i stworzyć warunki do maksymalnego relaksu. Zostało to osiągnięte

• tworząc atmosferę przestrzeni wypełnioną powietrzem,
• zgodność z proporcjami
• podział na strefy
• zwolnienie ze spiętrzania przedmiotów, mebli wykonanych z najbardziej niezbędnych funkcjonalnych mebli,
• zapobieganie kakofonii palety kolorów, która podrażnia oczy,
• regulowany strumień świetlny
• ścisły porządek i harmonia.

Wszystko to stanowi treść koncepcji stylu minimalizmu.

Pochodzenie

Minimalizm jako kierunek projektowania ukształtował się pod koniec lat 60. w Nowym Jorku, ale jego początki sięgają Europy, do pomysłów sformułowanych przez niemieckiego architekta Ludwiga Miesa van der Rohe, jedną z najważniejszych osobowości twórczych XX wieku. To on zaczął rozwijać koncepcję czystości form, która stała się podstawą minimalizmu. Ogromny wpływ na myśl projektową miało lakoniczne brzmienie:

Całe życie poświęcił tworzeniu uniwersalnej i prostej architektury. Jego prace wyróżniają się sztywnymi kompozycjami geometrycznymi i całkowitym brakiem elementów dekoracyjnych, ale „poezja” tworzonych przez niego konstrukcji i przedmiotów wewnętrznych polega na subtelnym kunszcie utrzymania proporcji, przy użyciu eleganckich eleganckich materiałów (na przykład marmuru, onyksu, trawertynu, stali chromowej, brązu lub twardego drewna) ), w starannie i precyzyjnie dopracowanych szczegółach.

W latach 70. minimalizm osiąga dojrzałość i staje się rodzajem reakcji na tak zwane pop-arty.

 Zestaw mebli o ścisłych geometrycznych kształtach z zachowaniem naturalnego koloru drewna.
Fasada przestronnej szafki jest zamknięta.
Projekt odtwarza atmosferę wiejskiego domu z połowy lat 50.
Projektant James Cowan

Orientalne tradycje dekoracji wnętrz, w szczególności japońskie, miały duży wpływ na kształtowanie się stylu.

Cechy minimalizmu zapożyczone z tradycyjnych japońskich systemów projektowych -
niskie stojaki i sofy, zastosowanie powierzchni ze sztucznego kamienia,
symetria w rozmieszczeniu elementów dekoracyjnych, kolorów, zbliżonych do naturalnych odcieni,
drzwi przesuwne, drewniane podłogi i wykorzystanie widoku panoramicznego jako elementu wnętrza,
czerwony lub zielony akcent, dekoracyjne karłowate rośliny doniczkowe

Cechy minimalizmu

Minimalizm charakteryzuje się ekstremalną prostotą form, czystością linii, neutralnymi tonami, wolną przestrzenią, w której panuje harmonia i spokój. Przede wszystkim preferowane są duże, wysokie i otwarte przestrzenie.

Przestronny pokój został optycznie powiększony dzięki przeszklonym ścianom, panoramicznemu widokowi, zestawowi luksusowych mebli o ścisłych geometrycznych kształtach.
Biała gama optycznie powiększa przestrzeń

Stworzone środowisko jest funkcjonalne i wolne od redundancji, nasycenia, zanieczyszczenia wizualnego, kakofonii powtórzeń. Minimalizm można uznać za estetyczny „anty-barok”. Wszystko w nim jest podporządkowane miękkości, spokojowi i porządkowi, we wnętrzu nie ma nic zbędnego.

W strefie rekreacyjnej zorganizowanej przez przegrodę
tylko najbardziej niezbędne meble tapicerowane do relaksu w odcieniach beżu.
Dekoracja gładkiej ścianki działowej - wysokiej jakości reprodukcje (może oryginały?!)
w stylu francuskich impresjonistów

Filozofia minimalizmu dąży do kształtowania każdej przestrzeni za pomocą minimalnej liczby elementów, które z kolei powinny tworzyć jedność kompozycyjną, nie zasłanianą żadnymi elementami dekoracyjnymi. W tym kontekście przewagę mają czyste i niskie linie, prawie na poziomie podłogi, z absolutnie monochromatyczną gamą sufitów, podłóg, ścian i starannie dobranych funkcjonalnych mebli.

Kolory

Jedną z głównych cech minimalizmu jest stosowanie czystych kolorów, powierzchni lub warstw monochromatycznych, w miękkich kolorach przeważają białe i beżowe. Ciemniejsze, a nawet czarne odcienie mogą być uwzględnione, aby podkreślić szczegóły i akcesoria.

Włączenie ciemnych odcieni brązu do wnętrza służy do stworzenia atmosfery w strefie relaksacyjnej, która sprzyja relaksacji i medytacji.
Szerokie modułowe sofy i designerskie fotele bujane od pary Eamesów podporządkowane są temu samemu celowi.

Jeśli chodzi o biel, należy pamiętać, że ma szeroką gamę odcieni, które mogą świecić lub odbijać wiele razy. Kontrast zapewniają niektóre detale dekoracyjne, których w żadnym wypadku nie należy nadużywać. Malowana część może być czerwona lub pistacjowa i jest prezentowana w dywanie, poduszkach lub dowolnym innym obiekcie.

Materiały

Materiały to kolejny kluczowy element minimalizmu. Minimalistyczny design wykorzystuje drewno (głównie jako meble, podłogi) i materiały naturalne (poddane najbardziej niezbędnej minimalnej obróbce): gładki cement, szkło, drut stalowy, kamień, lustra i duże powierzchnie polerowanych powierzchni. Minimalizm nie oszczędza materiałów, wybór jest dokonywany na korzyść najwyższej jakości, a zatem drogiej.

Tekstylne

Wybierając tkaniny do minimalistycznego salonu, należy unikać agresywnych, barokowych lub kwiatowych wzorów. Tkaniny powinny zapewniać świeżość, wygodę oraz odpoczywać i relaksować, dlatego lepiej jest, aby były proste. W przypadku zasłon, poduszek i tapicerki preferowane są naturalne drogie tkaniny bawełniane lub lniane, podporządkowane jedności stylu i głównej idei projektowania.

Tapicerka, kolory dywanów są podporządkowane ogólnej kolorystyce wnętrza

Tekstylia we wnętrzu są łączone lub kontrastowane z głównym białym wzornictwem
(zasłony, tapicerka)
ożywia achromatyczną paletę dzięki kwiatowym różowym wzorom
(dywan, poszewki na poduszki

Meble

Meble podlegają również koncepcji prostoty i funkcjonalności. Prawie leninowskie - mniej znaczy więcej. Meble nie zawsze są wizualnie przymocowane; ukryte półki i szafki są aktywnie wykorzystywane w nowoczesnym lub orientalnym (japońskim) stylu.

Półki i szafki w strefie rekreacyjnej znajdują się za zamkniętymi fasadami.
Stół designerski ze szklanym blatem autorstwa Isama Noguchi
funkcjonalny, dekoracyjny, drogi i prestiżowy

Inne meble, na przykład sofa, fotele, stolik kawowy, oprócz ich bezpośredniego przeznaczenia, pełnią rolę wykwintnego wystroju, jeśli wybór zostanie dokonany na korzyść mebli według projektu autora.

Charakterystycznym trendem minimalizmu jest stosowanie mebli wspornikowych,
jakby „wyskoczył ze ściany i zwolnił jak najwięcej miejsca.
Półki (wykonane ze szkła), stół, stolik pod telewizor, siedzisko, panel dekoracyjny o ściśle geometrycznych kształtach harmonizują ze wzorem dywanu.
Kolorystykę odcieni achromatycznych uzupełnia kontrastowy odcień chromatyczny - czerwony

Ściany

Ściany powinny być tak wolne od dekoracji, jak to możliwe, chociaż użycie malarstwa autora będzie dopuszczalne. Doskonałym rozwiązaniem byłby płaski ekran plazmowy. Gładkie jasne ściany lub pokryte kamieniem jako element dekoracyjny.

Czystość stylu uzyskuje się dzięki kolorystyce jasnobrązowych tonów.
(akcent kolorystyczny tworzy się za pomocą elementu dekoracyjnego - czerwonego wazonu),
drogie drewniane podłogi, pełne ściany okien
(przepływ naturalnego światła jest kontrolowany przez żaluzje), system kina domowego,
zwarta długa półka o prostym geometrycznym kształcie,
oraz zestaw mebli (leżak i owalny stół) od kultowych amerykańskich projektantów Charlesa i Raya Eamesa

Strefa zagospodarowania przestrzennego (gotowanie i relaks)
osiągnięte dzięki gładkim ściankom działowym (od podłogi do sufitu).
Główny schemat kolorów jest achromatyczny (odcienie szarości).
Elementy wystroju - obrazy - wykonane są w kolorach głównej palety.
Półki i szafki są ukryte za zamkniętymi fasadami.

Oświetlenie

Jednym z głównych narzędzi do stworzenia minimalistycznego wnętrza jest światło. Powstaje złożony system oświetlenia: światło gzymsowe, lampy podłogowe, światło boczne, lampy rurowe, obrotowe z możliwością sterowania strumieniem światła, ciepłe światło kierunkowe halogenowe (dla podkreślenia indywidualnych detali wnętrza), LED (tylko do celów dekoracyjnych, a nie jako główny) , naturalne oświetlenie dzięki szerokim oknom i przeszklonym sekcjom dachu.

N.niektóre niuanse

Minimalizm dobrze komponuje się z budynkami nowoczesnej architektury, chociaż przy odpowiednim podejściu można go stosować do starszych budynków.

Dom współczesnej architektury jest ozdobiony technikami charakterystycznymi dla minimalizmu -
biało-beżowe kwiaty (kolor akcent - turkusowa figura dekoracyjna),
duże szklane powierzchnie, funkcjonalne stylowe meble

Minimalizm doskonale współgra z meblami w stylu orientalnym, choć w rezultacie styl stanie się eklektyczny.

Minimalizm nadaje się dla bardzo zadbanych osób, które nie mogą naruszać porządku estetycznego, gromadzić niepotrzebne rzeczy, które mogą zniszczyć stworzony styl. Dlatego mówi się, że minimalizm nie jest przeznaczony dla zdezorganizowanych natur.

Minimalizm jest nową estetyką, jest wyborem tych, którzy patrzą w przyszłość i mają odwagę porzucić stare tradycje.

Przestrzeń wypełniona powietrzem, światłem z różnych źródeł,
spokojne kolory, zamknięte fasady szafek,
monochromatyczne kolory zasłon, zasłon, tapicerki i miękkiego dywanu -
romantyczny minimalizm dla nowoczesnej rodziny.