Japoński styl wnętrza - harmonia piękna, jakości i funkcjonalności

Japoński styl dekoracji wnętrz został stworzony dla tych, którzy mogą poczuć estetykę i piękno otaczającej przestrzeni poprzez proste kształty i kolory, dla tych, którzy nie muszą otaczać się przedmiotami gospodarstwa domowego klasy wykonawczej, dla tych, którzy kochają porządek i systematyczność, szanują praktyczność i osobisty komfort. Jeśli potrafisz dostrzec piękno w małej przestrzeni, jeśli szukasz harmonii z własnymi myślami i działaniami, jeśli bliskość natury jest jednym z priorytetów w tworzeniu charakteru własnego domu, to styl japoński jest dla Ciebie. Powściągliwy, ale egzotyczny, pod wieloma względami oryginalny dla Rosjan, ale funkcjonalny styl japoński pod wieloma względami jest zgodny z nowoczesnym stylem. Opowiada się także za „wygodnym minimalizmem”, za stosowaniem naturalnych materiałów, za przestrzeganiem zasad ergonomii, za utrzymaniem równowagi we wszystkim. Japoński styl to nie tylko sposób na wyposażenie domu, tworzenie określonych motywów we wnętrzu, to cała filozofia, która pomaga zrozumieć siebie, zbliżyć się do natury, stworzyć harmonię w osądach, pragnieniach, działaniach i spojrzeniu na życie poprzez otaczające przedmioty.

Podstawowe zasady projektowania japońskich domów powstały w XVI-XVII wieku, kiedy zaczęły zachodzić znaczące zmiany w życiu ludności, polityce wewnętrznej i zagranicznej kraju. Powstawanie klasy średniej, pojawienie się warstwy ludności o wysokich dochodach i początki postępu technologicznego wpłynęły na ukształtowanie głównych motywów tworzenia atmosfery japońskiego budownictwa mieszkaniowego. Ale pomimo powstania systemu kapitalistycznego, centralizacji władzy i pojawienia się naprawdę bogatych ludzi, którzy są w stanie urządzać swoje mieszkania zgodnie z najnowszą modą, koncentrując się na światowych trendach, Japończycy pozostali wierni sobie. Japońska filozofia, skoncentrowana na harmonii piękna i pierwotności świata, pozwoliła wszystkim grupom ludności znaleźć wysoką estetykę w zwykłych rzeczach, bez otaczania się drogimi przedmiotami do wnętrz.

Duży wpływ na kształtowanie się stylu japońskiego miało tło historyczne, położenie geograficzne, a zwłaszcza warunki klimatyczne. Ciągłe zagrożenie trzęsieniami ziemi zmusiło Japończyków do wynalezienia oryginalnych metod budowy, zdolnych, jeśli nie przeciwstawiających się drżeniu ziemi, a następnie rozebranych i ponownie użytych pod koniec katastrofy. Wszystkie ściany domów były prefabrykowane, po zakończeniu trzęsień ziemi można je było montować jako projektant. Składany był również fundamentem. W rzeczywistości cała konstrukcja mogłaby zostać przeniesiona w nowe miejsce i ponownie zbudować (zmontować) dom. Pierwotnie W japońskich domach nie było wewnętrznych ścian i sufitów, wiązało się to nie tylko z niebezpieczeństwem trzęsień ziemi, ale także z chęcią stworzenia najbardziej przestronnego mieszkania, nawet na niewielkim obszarze.

Kolejną cechą projektu japońskich domów był bezpłatny układ. Konieczność stworzenia najbardziej przestronnych mieszkań w obecności niewielkiej ilości lokali wynikała z dużej gęstości zaludnienia. W rodzinach na wyspie często kilka pokoleń mieszkało pod jednym dachem. Przydatna przestrzeń mieszkania, wolne miejsce starannie strzeżone. Dlatego w japońskich domach nie było obfitości mebli, elementów dekoracyjnych ani nadmiaru wzorów z tkaninami lub dekoracjami.

 

W tradycyjnym japońskim mieszkaniu nie było wyraźnego podziału między pokojami pod względem funkcjonalności.Ale w połączonych pokojach z kilkoma segmentami funkcjonalnymi istniał wyraźny podział na strefy - przy pomocy różnych poziomów podłóg, sufitów, ścianek działowych i ekranów wykonanych z bambusa lub grubego papieru, oświetlenia akcentowanego lub rozproszonego (lokalizacja źródeł światła). Tak więc na ukształtowanie tradycyjnego japońskiego stylu wnętrza wpłynęły następujące czynniki:

• cechy terytorialne - populacja jest bardzo gęsto rozmieszczona na wyspach;
• ciągłe zagrożenie trzęsieniem ziemi;
• zasoby mineralne ziemi, które nie są bogate w zasoby naturalne (niewielka ilość rudy żelaza);
• historyczny styl życia, tradycje narodowe i filozofia życia.

Oczywiście nowoczesny styl japoński różni się od tradycyjnych motywów dekoracji wnętrz z XVII wieku. Projekt nowoczesnych mieszkań wyraźnie pokazuje nie tylko wpływ postępu technicznego i naukowego, ale także sytuację geopolityczną Japonii w stosunku do świata. Ale pomimo pojawienia się metalu i betonu, nowoczesnych materiałów, które skutecznie imitują kamień i drewno, naturalne surowce pozostają jednym z najważniejszych elementów tworzących japoński styl dekoracji wnętrz.

W przypadku nowoczesnego wystroju wnętrz w stylu japońskim należy wziąć pod uwagę następujące zasady kształtowania tego oryginalnego, egzotycznego sposobu dekoracji wnętrz dla Rosjan:

1.U podstaw koncepcji japońskiej stylistyki leży natura i możliwość samoświadomości. Idealnie do dekoracji w stylu japońskim wybiera się prywatny dom, w którym naturalny motyw płynnie wypływa poza dom i jest ujęty w projektowaniu krajobrazu terytorium domu. Ale nawet w ramach mieszkania w mieście można znaleźć wyjście - sadzić niskie drzewa bonsai, uprawiać bambus, a nawet wyposażyć małą szklarnię na balkonie lub loggii.

2.Wykorzystanie naturalnych materiałów jest priorytetem. W nowoczesnych projektach często stosuje się sztuczne analogi kamienia lub drewna. Ale jakość takich surowców powinna być idealna. Wykorzystanie drewna, bambusa, słomy, rzepaku i kamieni pozwala stworzyć autentyczne wnętrza z azjatyckim duchem.

3.Jeśli mówimy o palecie kolorów, to w tradycyjnych japońskich mieszkaniach używano głównie jasnego drewna. Uzupełnieniem były powierzchnie i przedmioty w ciepłych kolorach - beż, piasek, jasnobrązowy, złoty. Dla kontrastu często używana jest czerń. Pomaga podkreślić geometrię pomieszczenia, podkreślić konkretny obszar funkcjonalny, obrysować granice. Na czarnym tle często znajdowały się najważniejsze, jasne elementy wnętrza.

4.Wszystkie meble w japońskich projektach zdają się schodzić, nie mają wysokich nóg, oparć, zagłówków, podłokietników. Prawidłowy geometryczny kształt, lakoniczny wygląd, a nawet pewna rygor wykonania są kluczem do stworzenia oryginalnego japońskiego wnętrza.

5.W przestrzeni życiowej powinno być jak najwięcej wolnej przestrzeni i jak najmniej elementów wnętrza, dekoracja jest zredukowana do niezbędnego minimum.

6.Do podziału na strefy segmentów funkcjonalnych często stosuje się ścianki działowe i ekrany wykonane ze słomy lub papieru ryżowego na drewnianej ramie. Głównym mechanizmem drzwi wewnętrznych jest przesuwany (jako przedział).

Aby stworzyć autentyczne wnętrze w stylu japońskim, konieczne jest użycie materiałów, które były dostępne dla Japończyków z XVI i XVII wieku. Ten surowiec wydobywany na wyspie nie był eksportowany i był szeroko dostępny:

• drewno było szeroko stosowane (klon, cedr, kiri);
• płytki z kamienia naturalnego;
• trzcina, bambus i słoma;
• wiklina winorośli, rattan, maty;
• jedwab, skóra.

Oczywiście we współczesnym wnętrzu trudno porzucić sztuczny materiał - linoleum, winyl, akryl i powierzchnie plastikowe są mocno uwzględnione w naszym codziennym życiu.Ale w przypadku materiałów naturalnych można znaleźć tańsze, ale jednocześnie skutecznie imitujące. Zamiast drzewa możesz użyć wysokiej jakości laminatu, zastąpić naturalny jedwab sztucznym analogiem, którego wygląd może odróżnić tylko profesjonalista.

Filozofia życiowa Japończyków sprowadza się do tego, że można poznać siebie i wszystkie rzeczy na tatami. Azjatycka aktywność życiowa „dąży do ziemi”, jest stworzona dla siedzącej i kontemplacyjnej osoby. Często meble do japońskich domów wyglądają jak zwykłe modele, z którymi przycięto nogi lub krzesła, sofy i łóżka całkowicie pozbyły się tego elementu mebli. Zasada komfortowego minimalizmu rozciąga się na wyposażenie pokoi w meble - tylko niezbędne, im mniej tym lepiej.

W tradycyjnym japońskim mieszkaniu zlokalizowano następujące elementy wyposażenia wnętrz:

• niskie stoliki do herbaty, maty ze słomy lub maty i poduszki zostały umieszczone wokół nich, aby wygodnie usiąść na jednej z głównych uroczystości;
• często zamiast łóżek (nawet na niskich nogach) miejscem do spania były zwykłe tatami lub materace;
• systemy przechowywania najczęściej reprezentowane szafki z przesuwanymi drzwiami;
• przybory kuchenne są rzadko wyświetlane w kuchni - wszystkie systemy przechowywania są zamknięte.

 

Tworząc projekt nowoczesnego projektu z motywami azjatyckimi, istnieją dwa sposoby wyboru mebli - znajdź antyczne modele z historyczną przeszłością lub rozważ nowoczesny analog w kolekcjach producentów (władcy z azjatyckimi motywami są dość powszechni).

Ścianki działowe ze słomy lub papieru na drewnianej ramie nazywane są shoji. Nie tylko wykonują określone funkcje strefowe, ale także tworzą charakterystyczny wygląd japońskiego domu. Za pomocą takich przegród i ekranów najłatwiej jest zmienić obraz przestrzeni życiowej i rozkład segmentów funkcjonalnych. W tradycyjnych wnętrzach zastosowano lekkie przegrody ze względu na ciągłe zagrożenie katastrofami - nie wyrządziły one żadnych szkód i można je łatwo wymienić. W nowoczesnych projektach opartych na mieszkaniach azjatyckich stosuje się drzwi przesuwne o charakterystycznym wzorze (tkanie).

Początkowo partycje pomogły stworzyć ustronny róg we wspólnej przestrzeni. Duża liczba gospodarstw domowych mieszkających pod jednym dachem odcisnęła piętno na możliwości posiadania przestrzeni osobistej. Obecnie, za pomocą ekranów i przenośnych przegród, możesz stworzyć zaciszny kącik do czytania lub picia herbaty w dowolnym miejscu w przestronnym pokoju.

Mocne podłogi były najczęściej używane do podłóg. Do pomieszczeń o wysokiej wilgotności stosowane są kamienne płytki, kamyki. Obecnie możesz użyć wysokiej jakości laminatu, samopoziomującej podłogi lub płytek ceramicznych w matowym wykończeniu. Na podłogach można położyć tatami. Dywany wykonane z naturalnego materiału, takiego jak trzcina, winorośl lub gruba podstawa nici będą spektakularnym dodatkiem do autentycznego projektu.

Podłogi w japońskich domach często działają jako element strefowy i są wykonywane na kilku poziomach. Najczęściej stolik do herbaty (w nowoczesnej wersji dowolny stolik kawowy) był dosłownie „wpuszczony” w podłogę i można go było wysunąć w razie potrzeby.

Do dekoracji ścian w pokoju urządzonym w stylu japońskim stosuje się naturalne materiały - panele drewniane, korek, arkusze papieru (z papieru ryżowego lub rzepaku). Połączenie materiałów pozwala stworzyć oryginalne wykończenie nawet w projektach o minimalistycznym wnętrzu. Zmiana gładkich powierzchni tynkowanych i malowanych w naturalnych odcieniach za pomocą teksturowanego muru lub drewnianych lameli tworzy ciekawe tło dla kilku elementów wyposażenia wnętrz.

Naturalne tkaniny o neutralnych odcieniach są kluczem do stworzenia przytulnej atmosfery w dość minimalistycznych, surowych i zwięzłych wnętrzach. Hieroglify jedwabne, lniane, bawełniane lub mieszane w jednolitych kolorach lub ozdobione tradycyjnymi wzorami pomagają stworzyć wyjątkową atmosferę, która zanurza nas w charakterystycznym azjatyckim smaku.

Tekstylia mogą być wykorzystywane nie tylko do projektowania miejsc do spania i relaksu, ale także miejsc na przyjęcia herbaciane, ekrany i ścianki działowe. W przypadku draperii okiennych najczęściej stosuje się tak zwane japońskie zasłony - prostokątne płótna z tkaniny, bardziej podobne do ekranów. Najczęściej zasłony ekranowe są prezentowane w wersji jednokolorowej, ale mogą również zawierać tradycyjny japoński ornament, a nawet drukowanie zdjęć z obrazami w stylu azjatyckim. W nowoczesnych wzorach japońskie zasłony można zastąpić roletami tkaninowymi lub roletami (rzymskimi).

Główną ideą stworzenia atmosfery z motywami azjatyckimi jest utrzymanie harmonii. Dlatego nawet w obecności elementów akcentujących cały obraz pokoju powinien być zrównoważony, zrównoważony i ogólnie relaksujący. W tradycyjnych japońskich mieszkaniach nie można było zobaczyć jasnych powierzchni (ścian akcentujących), dużych mebli lub elementów dekoracyjnych wykonanych w jasnych kolorach. Chociaż nie można odmówić wielkiej miłości japońskiego stylu do czerwonego koloru, ale konieczne było użycie go w dawce.

Najczęściej wyróżniały się jasne plamy na ciepłym i ogólnie neutralnym zdjęciu pokoju:

• drzewa bonsai, zielony bambus;
• naczynia porcelanowe;
• wazony podłogowe lub stołowe;
• zestawy do ceremonii parzenia herbaty;
• obrazy i grafiki, panele z tkaniny z obrazami w stylu azjatyckim;
• Japońskie lampiony (papierowe abażury).

Główną cechą tworzenia oświetlenia w japońskich domach jest stosowanie światła rozproszonego, a nie kierunkowego. Specjalna, przytulna i jednocześnie relaksująca atmosfera została osiągnięta właśnie dzięki zastosowaniu lamp z abażurami - z papieru ryżowego, bambusa lub tkaniny. Za pomocą lokalnych źródeł światła możliwe było tworzenie akcentów w niektórych obszarach połączonej przestrzeni - włączanie i wyłączanie sztucznych źródeł światła.

 

W przypadku przestrzeni na otwartym planie ważne jest podział na strefy ze źródłami światła. Nowoczesne projekty nie są wyjątkiem. Prawidłowo dobrany i rozproszony system oświetlenia w przestrzeni kosmicznej jest nie tylko efektownym wykończeniem w tworzeniu autentycznego projektu, ale także niezbędnym warunkiem funkcjonalnego elementu domu.

Wśród współczesnych projektantów popularność stylu japońskiego jest trudna do przecenienia. Oryginalność i bliskość minimalizmu pozwalają tworzyć projekty, które będą wyglądać nowocześnie, długo utrzymają się i staną się atrakcją każdego domu. Oczywiście tworzenie wnętrza opartego na azjatyckiej stylistyce we współczesnych realiach zmienia się, dostosowując do technologicznych właściwości materiałów budowlanych i dekoracyjnych, uzyskując własną koncepcję. Jedno jest jednak jasne - nowoczesne wnętrze z elementami japońskiego stylu nigdy nie będzie nudne, trywialne. Motywy azjatyckie mogą stać się punktem wyjścia dla wielu osób w realizacji własnych pomysłów projektowych.