Ścieżki ogrodowe DIY

Ścieżki ogrodowe w domku letniskowym, ogrodzie domowym lub na dziedzińcu prywatnego gospodarstwa domowego są nie tylko ważnym elementem projektowania krajobrazu niezbędnym do wygodnego przemieszczania się między obiektami terytorium, ale także sposobem podziału na strefy i dekoracji. Prawidłowe ułożenie ścieżek ogrodowych pozwoli Ci spędzić jak najmniej czasu i wysiłku między elementami projektowania krajobrazu, a piękne, praktyczne i trwałe wykonanie ozdobi podwórko lub domek letniskowy, stworzy kreatywny projekt z zazdrości sąsiadów i dumy gości z Twojego miejskiego lub podmiejskiego domu terytorium. Nawet na małym prywatnym dziedzińcu ścieżki są niezbędne do bezpiecznego i wygodnego przemieszczania się między głównymi i drugorzędnymi obiektami terytorium - budynek domu wiejskiego lub miejskiego, garaż, altana, budynki gospodarcze, kącik dziecięcy lub plac zabaw, huśtawka, miejsce do grillowania, basen lub staw.

Jeśli mówimy o parametrach fizycznych, głównym wymogiem dla ścieżek terytorium domu i działki ogrodowej jest najmniejsza odległość od jednego obiektu do drugiego. Ale często to kryterium jest sprzeczne z estetyką projektowania krajobrazu - kręte ścieżki wyglądają pięknie, romantycznie, a nawet tajemniczo, ale jednocześnie tworzą dłuższą ścieżkę niż ich odpowiedniki z wyraźnymi prostymi liniami i zakrętami.

Konwencjonalnie wszystkie ścieżki witryny są podzielone na główne i wtórne. Wymagania dotyczące szerokości toru zależą również od funkcjonalności ścieżki - główne są zwykle wykonane z parametrami 1-1,5 m, a drugorzędne mogą mieć szerokość co najmniej pół metra. Ale wiele zależy od materiału użytego do wykonania ścieżki ogrodowej - jeśli stosowane są standardowe rozmiary przedmiotów obrabianych (cegły, płyty betonowe lub kamienne, „parkiet ogrodowy” lub inne produkty o niezmiennych rozmiarach), wówczas szerokość ścieżki jest określona przez ich liczbę.

Jeśli mówimy o walorach estetycznych ścieżek ogrodowych, muszą one zewnętrznie odpowiadać ogólnej koncepcji projektu podwórka lub działki. Jeśli kamień naturalny bierze udział w projektowaniu elewacji domu lub innych budynków, okładzin platform i patio, logiczne byłoby użycie tego materiału lub jego kombinacji z innymi surowcami do ułożenia torów.

Oprócz swojej głównej funkcji - zapewnienia możliwości swobodnego przemieszczania się między obiektami domu przylegającego do terytorium i dzielenia terenu na segmenty, a w przeciwnym razie - podział na strefy, ścieżki ogrodowe pełnią również rolę elementów dekoracyjnych. Za pomocą oryginalnego wyboru materiału lub sposobu pokonywania ścieżek wiejskich możesz nie tylko stworzyć ekskluzywny projekt krajobrazu dla swojej witryny, ale także zrealizować swoje zdolności twórcze, pomysły projektowe.

Według rodzaju użytego materiału wszystkie ścieżki można podzielić na następujące grupy:

• beton;
• kamień (z kolei są one podzielone na te wykonane z gipsu kamiennego, kamyków, brukarzy i innych rodzajów);
• cegła;
• drewniane;
• z odpadów (plastikowe nakrętki, części szklanych butelek, korki itp.).

Materiał torów dobierany jest na podstawie projektu głównego budynku (jego elewacji), innych dużych budynków na dziedzińcu lub na działce, stylu wykonania, wielkości samych ścieżek i możliwości właścicieli (kamienna ścieżka będzie wymagała inwestycji finansowych, a ścieżka od kapsli zabierze tylko czas, aby je zebrać )

Oprócz materiału kryterium oddzielenia torów jest metoda wykonania - są one podzielone na stałe i niestałe. Nazwa mówi sama za siebie.Rodzaj ścieżek będzie zależeć od ich długości i przeznaczenia - niezależnie od tego, czy ścieżki będą odgrywać wyłącznie praktyczną rolę, czy też będą obciążone dekoracyjnie.

Ponadto wszystkie ścieżki wiejskie i ogrodowe można podzielić na dwa typy - tymczasowe i stałe. Większość ścieżek związanych z projektowaniem krajobrazu jest stała. Ale w niektórych przypadkach istnieje potrzeba układania torów, na przykład tylko na okres sezonu letniego. Gotowe tory są najczęściej wykonane z gumy lub plastiku i są sprzedawane na metr lub w blokach (sekcje, produkty), połączone ze sobą według rodzaju puzzli.

Bez względu na to, jak długie są twoje ścieżki, jaki materiał zostanie wykonany i w jaki sposób każde wykonanie będzie wymagało prac przygotowawczych. Przede wszystkim musisz zaplanować lokalizację torów na stronie. Można to zrobić na zwykłym arkuszu papieru lub w specjalnym programie, który nie jest trudny do znalezienia w Internecie. Wskaż na swoim planie wszystkie elementy projektowania krajobrazu - nie tylko główne budynki i miejsca, ale także lokalizację klombów, łóżek, przedmiotów gospodarstwa domowego.

Podczas układania ścieżek, które są nadal rysowane od głównych obiektów do pomocniczych, możesz zoptymalizować położenie klombów, klombów i tymczasowych nasadzeń, aby zmniejszyć odległość między obiektami lub połączyć niektóre elementy w strefy. W trakcie przygotowywania planu stanie się jasne, które segmenty mogą łączyć się ze ścieżką do nich prowadzącą, a dla których sekcji stoczni będziesz musiał użyć rozgałęzień lub pomostu platform. Tylko na papierze może się wydawać, że rzadko odwiedzany zakątek ogrodu lub dziedzińca może obejść się bez śladu - wyobraź sobie, że nie chcesz chodzić po ziemi po deszczu, a znajdziesz środki na zrobienie choć wąskiej ścieżki.

Dalej jest oznaczenie na ziemi. Nie należy zaniedbywać tego kroku, szczególnie w przypadkach, gdy nie tylko długość, ale także szerokość torów będzie wyraźnie regulowana przez parametry materiału - płyty, cegły lub inne standardowe elementy. Najłatwiejszy sposób naznaczenia to kołki z napiętą liną lub sznurkiem. Aby uczynić zarysy przyszłych ścieżek bardziej oczywistymi, granice można obrysować wapnem.

Idealną opcję można uzyskać, jeśli wraz z oznaczeniem ścieżek okaże się i ustawi znaki na sadzeniu drzew i krzewów, roślinach, które otoczą te same ścieżki. Na ziemi wszystko wygląda trochę inaczej niż w programie lub na kawałku papieru. Możesz układać kamienie z napisami nazw drzew i krzewów lub wyznaczać z nimi układ przyszłych klombów.

Podstawa dla każdej ścieżki powinna być nieco szersza niż sama ścieżka. Aby ścieżki ogrodowe służyły tak długo, jak to możliwe, na krawędziach należy ułożyć granicę z kamieni lub betonu.

Nie zaniedbuj tego etapu pracy, jeśli chcesz, aby wytyczona przez ciebie ścieżka trwała przez wiele lat i nie zaczęła się kruszyć ani wyrastać z trawy po pierwszym sezonie pracy. Przygotowując bazę dla drożdży ogrodowych, należy pamiętać, że muszą mieć niewielkie nachylenie, aby odprowadzać wodę deszczową. Obecność małego rowu odwadniającego od strony zbocza ścieżek będzie doskonałą pomocą dla całego projektu krajobrazu podwórka lub działki podczas deszczowej pogody.

Dlatego konieczne jest wykonanie następujących manipulacji, aby przygotować fundament pod ścieżkę ogrodową:

• usuń górną żyzną warstwę od 2 do 20 cm (wszystko zależy od jakości gleby, długości, opony i materiału do układania torów);
• na całej długości ścian powstałego wykopu instalowane są drewniane deski, uprzednio posypane odrobiną piasku;
• jeżeli krawężniki betonowe ograniczają szerokość toru, są one ustawiane zgodnie z poziomem i mocowane za pomocą prętów zbrojeniowych (aby zapobiec przesunięciom), które są napędzane wewnątrz wykopu fundamentowego;
• jeśli gleba na twojej stronie jest bardzo luźna, a ściany wykopu są nierówne, będziesz musiał wbić kołki wzmacniające na krawędziach ścian, a następnie zainstalować granice;
• następnie wlewany jest mały żwir lub żwir, wstępnie zmieszany z cementem lub piaskiem (grubość warstwy od 5 do 10 cm), wyrównany i ubity na dole wykopu;
• w celu dokładniejszego zagęszczenia warstwy żwiru konieczne jest okresowe jej zwilżanie.

Rozważ opcję ułożenia ceglanych ścieżek ogrodowych jako najbardziej dostępnego i nieskomplikowanego materiału do użycia (jeśli masz możliwość użycia używanej cegły zamiast kupowania materiału).

Ceglana ścieżka ogrodowa jest dość trwałą, trwałą i estetyczną powierzchnią, którą może zrobić nawet właściciel domu bez specjalnych umiejętności i doświadczenia. Ścieżka z cegły jest ułożona zgodnie z tą samą zasadą, co płyty chodnikowe lub kostka brukowa. Aby szlak trwał jak najdłużej, wybierz wysokiej jakości cegłę klinkierową i prowadź wszystkie prace z dużą dokładnością.

Musisz więc przejść przez następujący algorytm działań:

• przygotowaną podstawę z zagęszczoną górną warstwą piasku należy dokładnie wypoziomować za pomocą reguły (domowe urządzenie z płyty o idealnie równej powierzchni);
• następnie następuje montaż cegieł bocznych (w odniesieniu do szerokości toru), są one montowane za krawędź i wbijane w piasek do połowy szerokości za pomocą gumowego młotka;
• jeśli twoja ścieżka nie ma krawężnika, wówczas boczne cegły należy przymocować zaprawą (użyj szalunku, po usunięciu, który należy wypełnić żwirem, zagęść go na końcu tego elementu pracy);
• następnie wzór toru jest wykonany bezpośrednio z cegły (można go ustawić krawędzią lub położyć na szerokość);
• zwykle, aby stworzyć najbardziej sztywny i trwały mur, jeden rząd cegieł kładzie się wzdłuż ścieżki, a drugi w poprzek. Ponadto, aby zwiększyć wytrzymałość muru, stosuje się cement uliczny na bazie cementu (pomoże to nie tylko połączyć cegły razem, ale także zapobiegnie wyrastaniu trawy przez produkty).
• potrzebne jest małe rozwiązanie, ponieważ konieczne jest, aby nie wystawał na powierzchnię między cegłami, ale znajdował się w murze;
• po zakończeniu montażu cegieł szczeliny między nimi wypełnia się piaskiem za pomocą dużej szczotki;
• Aby nadać jasność otrzymanemu murowi i przedłużyć jego żywotność, powierzchnię należy pokryć penetrującym podkładem, a po całkowitym wyschnięciu lakierem do kamienia ulicznego.

W nowoczesnych projektach krajobrazowych dla terytoriów o różnych kształtach i rozmiarach, stylach projektowania często można znaleźć ścieżki ogrodowe ułożone w sposób odskoczni. To tak, jakbyś poruszał się wzdłuż elementów toru w postaci oddzielnych płyt, płaskich kamieni lub kawałków drewna, które powstają bezpośrednio z trawnika lub materiału sypkiego podstawy ścieżki. Łatwo jest stworzyć piękną, nowoczesną, a jednocześnie funkcjonalną ścieżkę własnymi rękami, jeśli użyjesz tak zwanych „stopni” wykonanych z betonu o różnych kształtach.

W takim przypadku połączenie materiału jest oryginalne. Na przykład jasne krawędzie i ostre rogi betonowych kwadratowych lub prostokątnych płyt lub kamiennych płyt na tle zaokrąglonych form kamienia rzecznego - otoczaków. Te dwa rodzaje materiałów zapewniają organiczny i atrakcyjny sojusz, aby tworzyć kreatywne, ale praktyczne powierzchnie.

A „stepy” z drewnianych płyt wyglądają luksusowo na drobnym ozdobnym żwirze w śnieżnobiałych odcieniach. Na tle jasnozielonych trawników takie ścieżki będą wyglądać szczególnie imponująco ...

Drewniane ścieżki ogrodowe nie są rzadkie. Dopiero niedawno w przypadku nowoczesnych projektów projektowania krajobrazu coraz częściej stosuje się tak zwany „parkiet ogrodowy”.Materiał reprezentuje standardowe wymiary obrabianego przedmiotu, które można bardzo łatwo połączyć, tworząc nie tylko trwałą i odporną na zużycie, ale także niezwykle piękną powłokę. „Parkiet ogrodowy” służy nie tylko do tworzenia ścieżek, ale także do układania na otwartych werandach, platformach, tarasach i tarasach lub miejscach do grillowania. Drzewo w takich produktach jest przetwarzane w specjalny sposób - nie mają na niego wpływu zwykłe „naturalne czynniki drażniące” - wilgoć, zmiany temperatury, bezpośrednie działanie promieni słonecznych.

Układanie rysunków z okrągłego kamienia rzecznego (głównie niebieskiego Ałtaju) pozwala tworzyć trudne oryginalne ścieżki, ale dodać piękno procesu twórczego do projektu Twojego podwórka lub letniego domku. Okrągłe kamienie rzeczne o różnych rozmiarach, od bardzo jasnoszarego-niebieskiego do ciemnego jak antracyt, można układać w dziwne abstrakcyjne wzory lub nadruki, które są dość wyraźne w geometrii. Stworzenie takiego toru będzie wymagało nie tylko nakładów finansowych, ale również czasochłonnych, niesamowitej dokładności i dużo wolnego czasu. Ale wszystkie wysiłki zostaną zrekompensowane przez niesamowitą estetykę ścieżek, ich wyjątkowość.

Nie mniej oryginalny efekt można uzyskać, układając wzór z pozostałości ceramicznych płytek granitowych (produkty do podłóg, do użytku ulicznego). Zaletą tej metody jest nie tylko oryginalność wyniku i swoboda ucieczki wyobraźni, ale także oszczędność rodzinnego budżetu, ponieważ reszta nie jest łatwa w użyciu, ale fragmenty płytek o różnych kształtach, rozmiarach i kolorach.

Tor utworzony wyłącznie z żwiru luzem nie może zaskoczyć gości ani sąsiadów, ale może zaoszczędzić rodzinny budżet. Ważne jest jedynie ustanowienie silnych, ciągłych granic, które utrzymają małe frakcje kamienia wewnątrz wykopu.