Dom wiejski we Francji w duchu konstruktywizmu

Koktajl tlenowy z kwiatowymi aromatami, posiłki w towarzystwie ptaków, wspaniały naturalny krajobraz, brak irytujących dźwięków i doskonały nastrój są znane właścicielom tego domu. Żyjąc pośród prawdziwego piękna ludzie wyłączają wewnętrzny zegar, który reguluje życie, a bez niego zamieszanie staje się niepotrzebne. Ponadto w środowisku naturalnym sanitacja zachodzi automatycznie z częstotliwościami Wszechświata, a przy ogólnym zbiegu rytmów biologicznych i naturalnych osiąga się doskonały efekt terapeutyczny. Ponadto oddalenie farmy pozwala nam na ponowne rozważenie priorytetów życiowych w konflikcie potrzeb duszy i bytu.

Z kilku powodów wybrano ten konkretny projekt. Właściciele wyrazili sympatię do symetrii i lakoniczności linii prostych. Gotowy house-box jest rodzajem odpowiedzi na pompę francuskiej klasyki z pałacową wspaniałością. W demonstracyjnej prostocie fasady, bez najmniejszego śladu wystroju, nacisk położony jest bezpośrednio na geometrię i fakturę materiału, co pozwala przypisać konstrukcję konstruktywizmowi. Forma i solidność budynku jest w pełni zgodna z zasadą minimalizmu - „mniej znaczy więcej”, o czym świadczy skala.

Jeśli zignorujesz solidną obudowę prostokątnego białego basenu z dołączonym zestawem rekreacyjnym, pierwsze wrażenie zostanie zastąpione skojarzeniami starego wiejskiego zamku lub klasztoru. Organiczne połączenie cegły z malowniczym otoczeniem, kamienna struktura własnego stawu w kruszywie przyczynia się do kameralnego nastroju i refleksji filozoficznych.

Kamyki na otwartym terenie przy zbliżaniu się do zbiornika zastępuje miejsce wyłożone cegłą. Wysokie białe boki przypominają kolorowe leżaki oraz mobilny zestaw krzeseł i stołu.

Jako dowód, że nacisk kładziony jest wyłącznie na cechy strukturalne materiału, projekt wnętrza jest w pełni zgodny z zewnętrznym minimalizmem i nie odwraca uwagi od ścian. Takie ograniczenie w rozległości francuskiej doliny jest zgodne z lirycznym nastrojem. I trudno jest kłócić się z przyjaznością dla środowiska domu, w którym kamień i cegła dominują na całym obwodzie.

W racjonalizmie za piękne uważa się to, co funkcjonalne, dlatego każdy przedmiot ma określone znaczenie. Ale aby dojść do takiego porządku, włożono wiele wysiłku. Świadczy o tym zweryfikowany stosunek powierzchni obwodowej, logika architektoniczna, wykluczenie korytarzy i zamkniętych przestrzeni, które jest wymagane do poparcia idei stylistycznej.

Zatrzymanie się w domu jest proste i mobilne. Drewniany stół, pokryty tkaninowymi meblami tapicerowanymi i kilka przedmiotów są zawarte w kompozycji wnętrza. Ekskluzywny design zasłon podkreśla jedynie zaniedbanie materializmu i bezsensowność wystroju, z wyjątkiem bambusowych patyczków w szkle. Niezależnie od tego, czy wieloletnie drzewo w całej okazałości stanowi florystyczną instalację w łukowatym oknie!

Wewnętrzna ściana dzieli przestrzeń, ale nie rozbija jej na małe segmenty. Telewizor znajduje się na jednej prostej linii ciągłej z wbudowanym kominkiem. A jednak nowoczesne podejście do konstruktywizmu nie jest tak kategoryczne i protekcjonalne. Pomimo warunków kolorystycznych dopuszczalny jest kontrast. Co więcej, lakoniczność pokoju jest względnie kompensowana przez takie różnice. W takim przypadku tonów nie można absolutnie wyrazić, a efekt można uzyskać za pomocą niuansów. Biały na obwodzie był wymagany do stworzenia tła, wyrazistości bryły i form architektonicznych. W salonie musztardowe i beżowe poduszki swą obecnością złagodziły ascezę „komórki monastycznej” i częściowo wyrównały chłód przestrzeni.

Uwaga na parterze domu zwrócona jest na efekty optyczne uzyskane w postaci odbić i światła. Ogromne, łukowate okna, kwadratowe drzwi w sąsiedztwie małych przelotowych nisz pozwalają na strumieniowanie do maksimum. Wraz z błyszczącym blaskiem powierzchni metalowych w jasnych promieniach rozpuszcza stronnicze wrażenie konstruktywizmu. Za pomocą otworów, płyt górnego piętra podkreśla się skalę przestrzeni i cechy konstrukcyjne architektury. Zgodnie z zasadą w domu stosowane są te same formy i prostota technologii dekoracji.

Meble zachowały wyraźne linie i kąty proste, ale model krzeseł pozwala nam mówić o nowych rozwiązaniach. Ich konstrukcja nawiązuje do tradycji nowoczesnego minimalizmu. Obudowy są wykonane z polimeru i są solidne z laminowanym blatem. Swoją bielą utrzymują harmonijne sąsiedztwo z podłogą. Ponieważ stal, chromowana instalacja hydrauliczna i przybory, błyszczące plastikowe fasady są szeroko stosowane w kuchni, pokój jest dosłownie pochowany w króliczkach w aktywnym zestawie przepływów.

Za grupą restauracyjną jest dostęp do tarasu na dachu. Część funkcjonalna jest dekorowana w ten sam sposób: brukowana podłoga z cegły, identyczne wsporniki dla plastikowego panelu stołu i baldachim.

Górne i dolne piętra połączone są prostymi schodami. Na piętrze są sypialnie. Na widok otwierającej się panoramy pojawiają się mieszane uczucia. Głaszcząc strop drewnianymi grubymi belkami, ogólne tło natychmiast identyfikuje się z poddaszem. Połączenie dwóch różnych obszarów funkcjonalnych, otworów w ścianie zamiast półek, drewnianego kosza na pranie, krzesełek przypominających średniowiecze. Jakoś zbyt nudno. Być może nie ma wystarczającej ilości lamp w metalowych obudowach, tkaninach, poduszkach, patchworkowym dywanie.

Sądząc po liczbie łóżek i osobistych przyłóżkowych otomań z imionami, w pokoju celi znajduje się pokój dziecinny. Z powodu braku zabawek i dołączonych atrybutów trudno jest potwierdzić poprawność założenia. Zasadniczo spartański układ pokoju dziecinnego nie różni się od ascezy dorosłych mieszkań. Pokój dziecinny jest również połączony z łazienką, a tylko panel zamykający dzieli dużą sypialnię na segmenty. Po przeciwnej stronie jest obszar roboczy.

Na przykładzie organizacji tego domu łatwo można zniszczyć stereotypy dotyczące koncepcji francuskiej estetyki. Jak widać, ma wiele „twarzy”, a czasem prostota może konkurować z szacunkiem.