Tajemnice podziału na strefy w sypialni

Ponieważ sypialnia powinna łączyć wygodę i przytulność, do kwestii zagospodarowania przestrzennego sypialni należy podejść niezwykle dokładnie. Prawidłowe rozmieszczenie obiektów i całościowa organizacja przestrzeni są głównymi narzędziami do osiągnięcia tego celu.

Projekt zagospodarowania przestrzennego każdego pomieszczenia rozpoczyna się od technicznych pomiarów obszaru oraz określenia zadań i funkcji, które powinny znajdować się w tym pomieszczeniu. Mając dużą powierzchnię, możesz zaplanować aranżację sypialni typu kombinowanego, uzupełniając klasyczne zagospodarowanie przestrzenne dodatkowymi strefami. Ale priorytetem zawsze pozostają podstawy zagospodarowania przestrzennego sypialni.

Pierwszym wymogiem przy aranżacji przestrzeni sypialni jest stworzenie warunków do odpoczynku i snu. Zgodnie z tą zasadą, spośród pokoi dostępnych w mieszkaniu lub domu, wybierz ten, który znajduje się jak najdalej od drzwi wejściowych, jednostki łazienkowej i kuchni. Rozmiar pokoju jest mniej ważny niż jego lokalizacja.

Głównym obszarem jest teren rekreacyjny. Z deficytem metrów kwadratowych w pomieszczeniu strefa rekreacyjna może być jedyną bez innych stref uzupełniających się. W każdym razie więcej uwagi poświęca się jego rozmieszczeniu niż jakimkolwiek innym strefom.

Ponadgabarytowe sypialnie można urządzać na różne sposoby: mając jedną część wypoczynkową lub uzupełniając ją o obszary funkcjonalne. W ujęciu procentowym obszar rekreacyjny, w którym łóżko będzie się znajdować, i wszystkie niezbędne dodatki do niego powinny wynosić co najmniej 50% całkowitej dostępnej powierzchni. Jest to konieczne w celu zachowania integralności pokoju, który jest przeznaczony do spania.

Główna część sypialna musi znajdować się na środku lub bezpośrednio przy wejściu do pokoju. Jeśli w sypialni znajdują się dodatkowe obszary, należy je oddzielić ekranem lub „niewidoczną ścianą”.

Uwaga: niewidoczna ściana to termin używany w architekturze, aranżacji wnętrz i aranżacji wnętrz. Niewidoczna ściana to warunkowy podział przestrzeni na dwie lub więcej stref za pomocą różnicy w wystroju i meblach, z obowiązkowym względem siebie wcięciem, wynoszącym 20 cm. Często jest używany do wyposażenia dużego pokoju, w którym znajdują się dwie strefy, nie oddzielone ekranem.

Obowiązkową funkcją zagospodarowania przestrzennego sypialni jest lokalizacja każdej strefy. Żaden z dodatkowych obszarów nie powinien uzupełniać ani przylegać do głównego obszaru rekreacyjnego. Wszelkie dodatki są ważne, aby umieścić je w najodleglejszej odległości i ustalić osobno.

Lokalizacja głównej strefy zależy w dużej mierze od źródła naturalnego światła. Okno powinno znajdować się po prawej lub lewej stronie boków łóżka. Przednia lub tylna wersja lokalizacji obszaru rekreacyjnego w stosunku do okna jest wyjątkowo nieudana.

Klasyczna, pełnowymiarowa sypialnia obejmuje bezpośredni dostęp do bloku wanny. Wejście do łazienki znajduje się w najdalszej odległości od łóżka, jeśli pozwala na to układ. Jest to wygodne i praktyczne, ale biorąc pod uwagę warunki i standardowe apartamenty - jest to rzadkość. Jednostka łazienkowa często znajduje się w tym samym obwodzie zasilania wodą co kuchnia i tam się znajduje.

W warunkach małych, małych mieszkań sypialnia pełni funkcję kilku przestrzeni, dlatego istnieje potrzeba racjonalnego podziału na strefy i aranżacji miejsc pracy w sypialni. Przydział obszarów funkcjonalnych w sypialni odbywa się etapami:

Całkowita powierzchnia

Każda ze stref powinna mieć określoną kwadraturę, aby umieścić na niej niezbędne obiekty funkcjonalne. Główny obszar zawsze pozostaje - sypialnia i ma przydzieloną połowę całej dostępnej powierzchni.W celu bardziej praktycznego rozmieszczenia dostępnego obszaru konieczne jest umieszczenie głównej strefy na środku pokoju i utworzenie dwóch dodatkowych stref po bokach. Podział przestrzeni na dwie strefy jest nie mniej skuteczny, ale strefa rekreacyjna powinna zajmować więcej miejsca niż dodatkowa.

Aby dostępna przestrzeń w jak największym stopniu spełniała wymagania, konieczne jest sporządzenie listy obowiązkowych stref. Sypialnia może mieć od jednej do trzech stref o różnych wartościach. Większość jest zarezerwowana dla strefy docelowej, głównej, pozostałe są rozmieszczone w dowolnym stosunku, aby pomieścić dodatkowe strefy.

Najczęściej dodatkową strefą dla sypialni jest pokój roboczy, w którym znajduje się stół. Również w postaci dodatkowej strefy mogą znajdować się schowki - szafka, komoda. Najłatwiejszym sposobem ustalenia wszystkich wymagań dla tej przestrzeni jest stworzenie listy mebli, które zostaną wykorzystane w aranżacji pokoju. Po utworzeniu listy meble dzieli się na grupy: do pracy, do odpoczynku i do przechowywania. Zgodnie z przeznaczeniem mebla należy go umieścić w osobnym miejscu.

Sypialnia może mieć różne parametry techniczne. Surowe kształty geometryczne, takie jak prostokątny, kwadratowy i trapezowy, są badane na pięć sposobów:

• Single. Cały pokój został zaprojektowany jako jedno miejsce do rekreacji.
• Równoległe Część rekreacyjna jest równoległa do okna i zajmuje większość przestrzeni. Z boku okna znajduje się strefa robocza z obowiązkowym marginesem pół metra od strefy rekreacyjnej.
• Według sekcji Pokój jest podzielony dokładnie na dwie części wzdłuż przekroju (połączenie przeciwległych narożników). Część pokoju położona bliżej wejścia jest wyposażona jako strefa rekreacyjna; przeciwieństwo jest jak pracownik.
• Podwójna sekcja. Ten rodzaj aranżacji służy do połączenia dwóch dodatkowych obszarów z częścią rekreacyjną. Obszar pokoju jest warunkowo podzielony na cztery części za pomocą schematycznego połączenia przeciwległych narożników. Dwie dodatkowe strefy są umieszczone po dwóch przeciwnych stronach, a część środkowa, złożona z dwóch trójkątów, jest zarezerwowana dla strefy głównej.
• Wyspa Prawie całą przestrzeń zajmuje strefa rekreacyjna, aw jednej części pokoju, najbardziej oddalonej od łóżka, znajduje się niezależny obszar funkcjonalny.

Obszar, który ma więcej niż cztery kąty, jest skutecznie strefowany przez kruszenie przestrzeni. Na szkicu pokoju konieczne jest podzielenie pokoju, aby każda z wystających części ściany tworzyła własny kwadrat. Na mniejszym placu znajduje się obszar roboczy, w większym obszarze rekreacyjnym.

W zależności od podstawowych wymagań dla strefy strefowej można zastosować różne strefy, które z powodzeniem połączono z główną. Korzystając z kombinacji stref, możesz wyposażyć małą sypialnię, dzięki czemu jest ona nie tylko wygodna, ale także funkcjonalna. Biorąc pod uwagę podstawowe wymagania dotyczące przestrzeni sypialni, stosuje się cztery rodzaje kombinacji stref:

Niemowlęta muszą pozostawać pod stałym nadzorem rodziców. Najwygodniej, zarówno dla rodziców, jak i dla dziecka w tym okresie życia, jest wyposażenie wspólnej sypialni. Dla najbardziej dogodnej lokalizacji stref odpowiednia jest metoda wyspowa.

Szopka znajduje się w dobrze oświetlonej części pokoju od przedniej strony głównej strefy. Dla wygody łóżeczko najlepiej ustawić w odległości pół metra od łóżka rodziców. Aby podkreślić strefę we wnętrzu, użyj kontrastowych technik dekoracyjnych, które wizualnie odróżnią strefę dla dzieci od ogólnego wnętrza sypialni.

Ta kombinacja jest rzadko używana, ale biorąc pod uwagę, że jest to apartament jednopokojowy, w którym jedyny pokój służy zarówno jako sypialnia, jak i miejsce do przyjmowania gości, konieczne jest podział na strefy.W projekcie takiej kombinacji obszarów salonu większość przestrzeni jest podana, ponieważ sypialnia w tej wersji odgrywa uzupełniającą się rolę.

Najłatwiejszym i najtańszym sposobem jest głupie dzielenie przestrzeni za pomocą mebli. Część rekreacyjna znajduje się w rogu najdalej od okna i jest oddzielona od salonu półkami lub szafą. Ten sam efekt można osiągnąć przy użyciu baldachimu, w komplecie z podziałem na osoby niesłyszące lub niezależnie.

Nowoczesne style wnętrz oferują ekstrawagancki sposób podziału stref w sypialni połączonej z salonem. Część sypialna znajduje się na elewacji w dowolnej części pokoju. Ta metoda pozwala osiągnąć maksymalne ograniczenie przestrzeni i pozwala używać sprzecznych stylów wnętrz do dekoracji.

W przypadku, gdy pokój ma minimalną kwadraturę, możliwe jest ustawienie w nim dwóch stref: salonu i sypialni tylko przy użyciu nowoczesnych wielofunkcyjnych mebli transformatorowych. Wystąpi każda odmiana, od zwykłych przesuwanych sof po wyrafinowane projekty mebli.

Buduar jest jedną z pełnych części sypialni, która została oddzielona jako strefa wyłącznie dla wygody. Bezpośrednim celem buduaru jest przechowywanie kosmetyków, ubrań i zorganizowanie dogodnego miejsca na zabiegi kosmetyczne. Buduar może być częścią łazienki, ale bardziej praktyczne jest umieszczenie go w sypialni.

Najbardziej dogodną lokalizacją dla buduaru jest oddzielenie obszaru ozdobnym ekranem. Przestrzeń zarezerwowaną dla buduaru można wykorzystać jako strefę połączoną, w której umieszczane są wszystkie przedmioty mebli do przechowywania rzeczy.

Ponieważ buduar nie ma konfliktu ze wspólnym obszarem rekreacyjnym, nie można użyć separacji, umieszczając strefy po przeciwnych stronach pokoju i stworzyć złożoną kompozycję. Duże lustro ścienne bez ramy doskonale nadaje się do łączenia stref. Nacisk na podkreślenie uzupełniającego się obszaru buduaru można wykonać za pomocą aktywnego dodatkowego oświetlenia.

Najczęstszy tandem w projektowaniu przestrzeni osobistej. Obszar rekreacyjny i miejsce pracy dobrze kontrastują, dlatego istotne jest wyraźne oddzielenie mebli. Aby wprowadzić kontrastujące relacje między strefami, możesz ustawić je w różnych stylach zbliżonych kolorem do przeznaczenia strefy.

Wszystkie meble i ogólny wystrój są wybierane na podstawie celu strefy. Im większa różnica między stylem, kolorem i kształtem mebli w różnych strefach, tym bardziej harmonijnie będą wyglądać w związku.

Obowiązkowa zasada, która służy do zaprojektowania sypialni i biura w jednym pokoju: obszar roboczy przy oknie, strefa relaksu po stronie przeciwnej do okna.

Każdy obszar jest zawsze dobrą okazją do eksperymentów. Rozpoczynając projekt zagospodarowania przestrzennego sypialni, możesz zastosować najbardziej niestandardowe metody, aby osiągnąć swój cel - stworzyć przytulność i wygodę w pokoju relaksacyjnym.

Wizualny wzrost powierzchni uzyskuje się dzięki zastosowaniu jasnych odcieni we wnętrzu i zminimalizowaniu małych elementów mebli. Przy pomocy strefowania możesz sprawić, że sypialnia będzie bardziej przestronna i wygodna. Przede wszystkim należy zaaranżować strefę rekreacyjną w centrum, pozostawiając dużo miejsca po obu stronach. Obszar roboczy najlepiej zlokalizować w jednym z rogów, bez konfliktu z miejscem odpoczynku.

Projektanci zalecają stosowanie okrągłego lub półokrągłego łóżka. Im więcej „powietrza” we wnętrzu i im mniej masywne, duże przedmioty, tym bardziej przestronny wydaje się pokój. Opierając się na tej zasadzie, możesz zrekompensować brak miejsca za pomocą niskiego łóżka bez nóg w stylu orientalnym.

Jeśli sypialnia ma dostęp do loggii lub balkonu, można to wykorzystać do podziału na strefy.Całą powierzchnię sypialni tworzy pojedyncze zagospodarowanie przestrzenne (jako jeden główny obszar rekreacyjny), a dodatkową strefę wyprowadza się na balkon. Oczywiście balkon powinien być maksymalnie izolowany i ogrzewany.

Ta opcja jest trudna do zastosowania dla takiej dodatkowej strefy, jak dla dzieci, jednak strefa robocza lub strefa buduarowa są doskonale połączone z możliwościami obszaru loggii lub balkonu.

Ciekawy sposób na podzielenie przestrzeni dużego pokoju z jednym oknem, w którym wejście znajduje się po przeciwnej stronie od okna: okno ma podwójny rozmiar, a za pomocą przegrody pokój dzieli się na dwie nierówne części, z których każda jest sporządzona osobno. Większość z nich to teren rekreacyjny, mniejszy to obszar dodatkowy.

Możesz podzielić strefy w dowolny sposób. W przypadku małych przestrzeni bardziej odpowiednie są ekrany przez półki, ponieważ duże przedmioty do oddzielenia zajmują dużo miejsca i wycinają przestrzeń, zmniejszając powierzchnię użytkową. Jeśli nie ma krytycznego niedoboru obszaru, możesz użyć interesujących opcji podziału stref:

Dość interesującą opcją jest zastosowanie zasłon i witraży do otaczania strefy rekreacyjnej, jeśli znajduje się ona w pobliżu jednej ze ścian, co w zasadzie powtarza technologię czaszy. Pozwala to osiągnąć intymność w części sypialni, w której znajduje się łóżko. Jeśli wnętrze dwóch stref jest inne, wówczas do strefy rekreacyjnej wybierane są zasłony lub witraże, podświetlając je.

Układ stref w sypialni można zastosować nie tylko z konstruktywnego punktu widzenia, aby jak najbardziej efektywnie wykorzystać dostępną przestrzeń. Ważne jest, aby zwracać wystarczającą uwagę na komfort, a także podchodzić do kwestii podziału na strefy z eksperymentalnego punktu widzenia. Różne rodzaje podziału na strefy pomogą określić przy wyborze wnętrza do dekoracji wnętrz, a także przy wyborze akcesoriów dekoracyjnych i mebli.

Najważniejsze jest to, że w procesie opracowywania planu podziału stref, zaczynając od pomiarów, a kończąc na aranżacji wnętrza, ważne jest, aby zawsze odnosić się wyłącznie do własnych preferencji dotyczących komfortu i wymagań funkcjonalnych sypialni.